بازگشت
آواره گان
عبدالله وفا عبدالله وفا

سرودهٔ میهنی که امروز 09.09.2013 سروده ام

 

نازم سَری که عشق وطن تار و پود اوست !

کو دلبری که عشق و محبت به جود اوست ؟

ماییم و آه و ناله و هجران و دردِ یار

این سِیل خانه بَرکن من ، از وجود اوست

پایِ گناه به دامنِ وصلش صواب نیست

بعدِ خدا چو سجده بوّد ، آن سُجود اوست

گُرگان لاش خوار و شَغالان تیز چنگ

در حسرتِ حضور و سرا پا حسودِ اوست

پورانِ زال و رستم و گشتاسپ و هم یما !

فخر و غرور ما همه در هست و بودِ اوست

آواره گانِ گُنبدِ دوّار ما شد یم

پیکار و کارِ ما همه ، در نفع و سودِ اوست

من رهروِ خمیده قدم در رهّ « وفا »

گر یار میل ما نکند خود رُکود اوست

 

ویانا – اتریش

09.09.2013






September 10th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان